Οι πρόσφατες εκλογές ήρθαν να γκρεμίσουν τη ρόδινη εικόνα που παρουσιάζουν οι σοσιαλδημοκράτες διεθνώς για τη Σουηδία και να αποκαλύψουν ότι κάτω από την επιφάνεια αναπτύσσονται οι ίδιες τάσεις της ταξικής πόλωσης και της αστάθειας που βλέπουμε σε άλλες χώρες.
Τι συμβαίνει στην παγκόσμια οικονομία; Μια μαρξιστική ανάλυση. Απόσπασμα κειμένου της Διεθνούς Εκτελεστικής Επιτροπής της IMT (Διεθνής Μαρξιστική Τάση, η διεθνής οργάνωση στην οποία συμμετέχει η Κομμουνιστική Τάση) για το επικείμενο παγκόσμιο συνέδριο της οργάνωσης (Τορίνο, Ιταλία, Ιούλιος 2018).
Δύο δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που ο Francis Fukuyama δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο «Το τέλος της ιστορίας και ο τελεύταιος άνθρωπος», ανακηρύσσοντας έτσι τον οριστικό θρίαμβο της οικονομίας της αγοράς και της αστικής δημοκρατίας. Η ιδέα αυτή φάνηκε να επιβεβαιώνεται από τα σχεδόν 20 χρόνια καλπάζουσας ανόδου των αγορών, αλλά και την σχεδόν αδιάκοπη οικονομική ανάπτυξη. Οι πολιτικοί, οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι μάνατζερς της Wall Street ήταν πεπεισμένοι ότι είχαν εξημέρωσει τελικά τον οικονομικό κύκλο της ανάπτυξης και της υφέσης.
Ο Μάης του ’68 ήταν η μεγαλύτερη επαναστατική γενική απεργία στην ιστορία. Το πανίσχυρο αυτό κίνημα ξέσπασε στην κορύφωση της μεταπολεμικής οικονομικής ανόδου του καπιταλισμού. Τότε, όπως και μέχρι σήμερα, οι αστοί και οι απολογητές τους έδιναν συγχαρητήρια στους εαυτούς τους, λέγοντας ότι οι επαναστάσεις και η ταξική πάλη αποτελούν στοιχεία του παρελθόντος. Τότε ήρθαν τα γαλλικά γεγονότα του 1968, που φάνηκαν να πέφτουν σαν κεραυνός εν αιθρία. Η πλειοψηφία της επίσημης Αριστεράς αιφνιδιάστηκε από τα γεγονότα, αφού είχε ξεγράψει την ευρωπαϊκή εργατική τάξη από τις επαναστατικές δυνάμεις.
Έξι σύντροφοι της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (ΙΜΤ) συνελήφθησαν χτες, 22/04/2018, στο Καράτσι του Πακιστάν από το στρατό και τους «Σίντι Ρέιντζερς», μια παραστρατιωτική δολοφονική οργάνωση συνεργαζόμενη με το κράτος. Είναι ανάγκη να αναδείξουμε το θέμα στο φοιτητικό και εργατικό κίνημα σε ολόκληρο τον κόσμο. Χρειαζόμαστε μηνύματα διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης. Να δράσουμε άμεσα!
Μετά από όλη τη φασαρία, τη θορυβώδη προπαγάνδα και τους ελιγμούς στα Ηνωμένα Έθνη, η αποκαλούμενη κατάπαυση πυρός στη Συρία διακόπηκε ξαφνικά, ντροπιαστικά και αμετάκλητα. Στην πραγματικότητα ήταν έκτρωμα, νεκρό πριν καν γεννηθεί.
Η ελληνική έκδοση της «Ιστορίας του Μπολσεβικισμού» του Άλαν Γουντς, βρίσκεται ήδη σε κυκλοφορία και συγκεντρώνει διαρκώς αυξανόμενο αναγνωστικό ενδιαφέρον. Δείτε που θα γίνουν οι επόμενες βιβλιοπαρουσιάσεις και πώς θα αποκτήσετε το βιβλίο.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση του Λέον Τρότσκι με έναν εκπρόσωπο της οργάνωσης των Aρχειομαρξιστών (ΚΟΜΛΕΑ: Κομμουνιστική Οργάνωση Μπολσεβίκων Λενινιστών Ελλάδας - Αρχειομαρξιστών), που έλαβε χώρα την άνοιξη του 1932, όταν αυτή η οργάνωση ήταν το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης. Ολόκληρη η συζήτηση δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1980, στο περιοδικό «Επαναστατική Μαρξιστική Επιθεώρηση» (Τεύχος 19-20). Στο απόσπασμα που ακολουθεί, ο Τρότσκι ασκεί - με ηπιότητα αλλά και σαφήνεια - κριτική στους Αρχειομαρξιστές για την υπoτίμηση του Μακεδονικού Ζητήματος, εκφράζοντας την ανησυχία του για την επίδραση που ασκεί το δηλητήριο του ελληνικού εθνικισμού πάνω στη θέση τους γι’ αυτό το θέμα. Οι ιδέες που υπερασπίζει ο Τρότσκι είναι εξαιρετικά επίκαιρες σήμερα στην Ελλάδα, όπου αρκετές οργανώσεις της Αριστεράς, καλυπτόμενες πίσω από έναν ασυνεπή αντι-ιμπεριαλισμό, αρνούνται να αναδείξουν την ουσία του Μακεδονικού Ζητήματος, που είναι η διαχρονική καταπίεση της μακεδονικής εθνότητας από τις ισχυρές άρχουσες τάξεις της Βαλκανικής Χερσονήσου (ελληνική, βουλγαρική, σερβική) και επίσης, αρνούνται να υπερασπίσουν το στοιχειώδες δικαίωμα των Μακεδόνων να επιλέγουν το όνομα που οι ίδιοι επιθυμούν για το κράτος τους.
Ο Παντελής Πουλιόπουλος (1900-1943) ήταν ο πρώτος Γραμματέας του ΚΚΕ, αλλά και ο σημαντικότερος ηγέτης και θεωρητικός του επαναστατικού μαρξισμού στην Ελλάδα. Το άρθρο του αυτό γράφτηκε το 1940 στις φυλακές της Ακροναυπλίας κατά την περίοδο της δικτατορίας Μεταξά. Παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο ως προς τις βασικές θέσεις που υπερασπίζει, οι οποίες συνιστούν και σήμερα βασικές αρχές για την άποψη του μαρξισμού τόσο στο Μακεδονικό.
Τα δύο άρθρα που δημοσιεύουμε εδώ γράφτηκαν τις προηγούμενες μέρες από τον Ιρανό μαρξιστή Χαμίντ Αλιζαντέχ και δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα www.marxist.com. Αποτυπώνουν και αναλύουν τα σοβαρά γεγονότα που εξελίσσονται στο Ιράν γύρω από το μαζικό κίνημα που ξέσπασε ενάντια στο αντιδραστικό, θεοκρατικό καθεστώς.
Το κείμενο που ακολουθεί αποτυπώνει μία συζήτηση που έγινε το 1938 στο Μεξικό ανάμεσα στον Λέον Τρότσκι και έναν Αμερικάνο συνδικαλιστή, ηγετικό στέλεχος της CIO (1). Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό της ρωσικής Αριστερής Αντιπολίτευσης. Οι συμβουλές του Τρότσκι είναι εξαιρετικά επίκαιρες και θα μπορούσαν κάλλιστα να απευθυνθούν στις ελληνικές πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες σήμερα.
Είναι συνηθισμένο να περιγράφεται η Οκτωβριανή Επανάσταση ως πραξικόπημα, δηλαδή μια κίνηση που υλοποιήθηκε από μια μικρή μειοψηφία με την χρήση συνωμοτικών μεθόδων πίσω από την πλάτη των πολλών. Οι Μπολσεβίκοι, συνεχίζει το επιχείρημα, πήραν την εξουσία από την Προσωρινή Κυβέρνηση, που προέκυψε από την Φεβρουαριανή Επανάσταση και που, υποθετικά, αντιπροσώπευε τη δημοκρατική βούληση του λαού. Εάν η «συνωμοσία» του Λένιν δεν είχε επιτύχει, συνεχίζει η ιστορία μας, η Ρωσία θα είχε μπει στο δρόμο της δυτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και όλα θα ήταν καλά. Αυτή η ιστορία έχει επαναληφθεί τόσες φορές που γίνεται άκριτα αποδεκτή από πολλούς.
