Δύο μέρες πριν (το άρθρο γράφτηκε την Παρασκευή 28/10), η Άνγκελα Μέρκελ είχε προειδοποιήσει ότι η ειρήνη στην Ευρώπη θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο, αν μια συμφωνία δεν επιτευχτεί κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ σχετικά με το πώς θα διαχειριστεί την κρίση που έχει απειλήσει το ευρώ και το σύνολο της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιλώντας στο γερμανικό κοινοβούλιο, είπε: «Κανείς δεν πρέπει να σκεφτεί ότι ένας ακόμα μισός αιώνας ειρήνης και ευημερίας είναι εξασφαλισμένος. Δεν είναι. Και γι 'αυτό λέω, αν το ευρώ αποτύχει, η Ευρώπη θα αποτύχει, και  αυτό δεν πρέπει να συμβεί.» 

Η σημερινή δεύτερη ημέρα της μεγαλειώδους 48ωρης γενικής απεργίας, σημαδεύτηκε από την ύπαρξη του πρώτου νεκρού, του 53χρονου αγωνιστή οικοδόμου Δημήτρη Κοτσαρίδη, που έχασε τη ζωή του σαν αποτέλεσμα της ρίψης ασφυξιογόνων από την καθιερωμένη πια αστυνομική επιχείρηση χημικού πολέμου ενάντια στους διαδηλωτές, στο φόντο της εφαρμογής ενός ύπουλου σχεδίου κρατικής καταστολής της απεργιακής συγκέντρωσης με τη συνεργασία χούλιγκανς και προβοκατόρων.

Η σημερινή πρώτη μέρα της 48ωρης γενικής απεργίας ήταν συγκλονιστική. Πλάι στους εργαζόμενους του Δημοσίου τομέα και των ΔΕΚΟ που συμμετείχαν καθολικά στην απεργία, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι από τον ιδιωτικό τομέα απέργησαν για πρώτη φορά, ενώ μαζί με τα εκατομμύρια των απεργών συμπαρατάχθηκαν δεκάδες χιλιάδες μικροεπιχειρηματίες και μαγαζάτορες που κατέβασαν ρολά στις επιχειρήσεις τους.

Τα γεγονότα κινούνται με αστραπιαία ταχύτητα. Οι χρηματιστηριακές αγορές είναι σε μια ελεύθερη πτώση παγκόσμια. Κάποιες μέρες σηματοδότησαν μια πρόσκαιρη αναζωογόνηση, μόνο όμως για να ακολουθηθούν από μεγαλύτερους σπασμούς. Η όλη κατάσταση μας θυμίζει το 2008 ή σωστότερα τη δεκαετία του 1930.

Στο παρόν άρθρο προσφέρουμε μία σύντομη ιστορική σκιαγράφηση της εξέλιξης του καθεστώτος Καντάφι από τον αστικό αραβικό εθνικισμό των πρώτων ημερών στην περίοδο του λεγόμενου ισλαμικού σοσιαλισμού, μέχρι το πρόσφατο άνοιγμα στις ξένες επενδύσεις με μείζονες παραχωρήσεις στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την απαρχή των εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων.

Οι ταραχές στη Βρετανία είναι μόνο ένα σύμπτωμα της γενικής κρίσης του καπιταλισμού. Οι μαρξιστές δεν θα συνταχθούν με την αστική τάξη και τους αντιπροσώπους της σε έναν υποκριτικό χορό καταγγελιών. Καθήκον μας είναι να βρούμε ένα δρόμο για τους νέους, να τους βοηθήσουμε να βρουν το σωστό δρόμο - τον επαναστατικό δρόμο, το δρόμο για τη σοσιαλιστική ανοικοδόμηση της κοινωνίας.

Η Ευρωζώνη πλέει πλέον και επίσημα από την περασμένη Πέμπτη σε ταραχώδη νερά. Η κρίση, η οποία ξεκίνησε το 2008 όταν το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα έφτασε κοντά στην κατάρρευση, έχει πλέον μετατραπεί σε μια κρίση χρέους για ολόκληρα κράτη, τα οποία οδηγούνται σταδιακά σε χρεοκοπία. Την ίδια στιγμή, η αστική τάξη δεν έχει ιδέα πώς να επιλύσει το πρόβλημα και να εξέλθει από την κρίση που σαρώνει σαν ανεξέλεγκτο τσουνάμι την μια χώρα μετά την άλλη μέσα στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικά ο υπουργός οικονομικών της Ιταλίας δήλωσε « Δεν θα πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για το ποίος θα σωθεί. Όπως και στον Τιτανικό οι επιβάτες πρώτης θέσης δεν θα μπορούν να σωθούν μόνοι τους.»

Η παγκόσμια κοινή γνώμη έχει συγκλονιστεί από την είδηση για την αιματηρή σφαγή στη Νορβηγία.  Τουλάχιστον 91 άνθρωποι σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων και 84 μελών της Οργάνωσης Νεολαίας του Εργατικού Κόμματος (AUF) σε μια θερινή κατασκήνωση.

Καθώς γράφω τις γραμμές αυτές, το μέλλον της Ελλάδας αποφασίζεται κατά τη διάρκεια της τιτάνιας πάλης της ελληνικής εργατικής τάξης ενάντια στις μεγάλες τράπεζες και τους Ευρωπαίους καπιταλιστές (Μ.Φ : Το άρθρο γράφτηκε στις 4 Ιουλίου 2011).  Η ΕΕ εκβιάζει με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο την Ελλάδα.

Η κυβέρνηση πέρασε τελικά το Μεσοπρόθεσμο και τον «Εφαρμοστικό» νόμο στη Βουλή, σημειώνοντας μια «πύρρειο» νίκη ενάντια στο μαζικό κίνημα. Μπορούμε να την αποκαλέσουμε «νίκη», διότι τελικά η άγρια κλιμάκωση της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων έγινε νόμος του κράτους, παρά την συντριπτική αντίθεση του εργαζόμενου λαού, η οποία εκφράστηκε με ένα μαζικό κίνημα που μετρά ενάμιση μήνα ζωής και τρεις ημέρες γενικής απεργίας.

Η Μ.Φ δημοσιεύει σήμερα ένα πολύ σημαντικό και επίκαιρο εξαιτίας της κρίσης που μαστίζει τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό, άρθρο του Λέον Τρότσκι, που πρωτοεμφανίστηκε στο «Δελτίο της Ρωσικής Αντιπολίτευσης» Νο 6, Οκτώβρης του 1929. Στο άρθρο αυτό ο Τρότσκι ξεκαθαρίζει απόλυτα ότι η ευρωπαϊκή ενότητα, όπως επιχειρείται από την αστική τάξη, είναι τελείως αντιδραστική. Οι σοσιαλιστές δεν πρέπει να έχουν καμιά σχέση με αυτά τα σχέδια. Αντίθετα πρέπει να παλέψουν για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης σαν το μόνο μέσο για να σώσουν την ανθρωπότητα από τα δεινά της καπιταλιστικής κρίσης. Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την ιστοσελίδα ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, η οποία με τη σειρά της το είχε

Η 48ωρη γενική απεργία που ξεκινά σήμερα, αποτελεί ένα σημείο καμπής για την ταξική πάλη στην ελληνική κοινωνία. Σηματοδοτεί την κορύφωση του μαζικού κινήματος που ταρακουνά συθέμελα τη χώρα εδώ και ένα μήνα, με την αποφασιστική, πρωτοπόρα πλέον δράση της εργατικής τάξης και του κινήματός της.

Η ακόλουθη ανακοίνωση έχει εξαιρετική σημασία. Μια μαζική ομοσπονδία εργαζόμενων, η ΠΟΕ – ΟΤΑ, υποστηρίζει με απόφασή της την απαίτηση για μια γενική πολιτική απεργία, που με φυσικό τρόπο προέκυψε μέσα από το κίνημα στις πλατείες. Η απόφαση αυτή, σε συνδυασμό με τη σημερινή μαζική απεργιακή κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων στις υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ και στο Δημόσιο, αποτελεί ορόσημο για το μαζικό κίνημα που αναπτύσσεται θεαματικά τις δυο τελευταίες βδομάδες στη χώρα. Αντανακλά την θέληση του εργατικού κινήματος να μπει αποφασιστικά και διακριτά στο προσκήνιο του αγώνα των μαζών, αποφασισμένο να πάρει την ηγεσία και να προχωρήσει των αγώνα μέχρι τη νίκη. Ακολουθεί ολόκληρη η

Η χθεσινή ημέρα αποτέλεσε ορόσημο για την κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη. Η εντυπωσιακή συγκέντρωση μισού εκατομμυρίου ανθρώπων στην Αθήνα και οι μεγάλες συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, με χιλιάδες συγκεντρωμένους  στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τη Λάρισα, το Βόλο, το Ηράκλειο και σε όλη τη χώρα, εισάγουν την Ελλάδα στο κατώφλι μιας επαναστατικής κατάστασης και φέρνουν την αναπτυγμένη καπιταλιστική Ευρώπη αντιμέτωπη για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, με το φάσμα μιας επανάστασης, με ηπειρωτικές διαστάσεις.

Η κατάσταση στην Ελλάδα αλλάζει μέρα με τη μέρα, ενώ τείνει να λάβει επαναστατικές διαστάσεις. Την Τρίτη 120.000-150.000 άνθρωποι πλημμύρισαν την Πλατεία Συντάγματος και άλλες κεντρικές πλατείες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Οι μάζες διαμαρτύρονται ενάντια στις πολιτικές λιτότητας της κυβέρνησης και στη βίαιη επίθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά του συνόλου του ελληνικού λαού.