Ονδούρα: Μόνο η δράση των μαζών μπορεί να εγγυηθεί την απομάκρυνση του ΧΟΕ

Διαβάστε μία ανάλυση για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ονδούρα και το μαζικό κίνημα ενάντια στην εκλογική νοθεία.

Στις 26 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκαν οι εθνικές εκλογές στην Ονδούρα. Στις εκλογές αναμετρήθηκαν δύο κύριες δυνάμεις: αυτές που υποστηρίζουν τον Πρόεδρο Χουαν Ορλάντο Ερνάντες (XOE), ο οποίος επιδιώκει την επανεκλογή και αυτές που στηρίζουν τον υποψήφιο της Συμμαχίας Ενάντια στο Πραξικόπημα, τον Σαλβαδόρ Νασράλα.

Το πρώτο μπλοκ αποτελείται από τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις που επιδιώκουν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, με πρώτο το Εθνικό Κόμμα, τη κύρια πολιτική δύναμη της ολιγαρχίας. Το δεύτερο στηρίζεται από τις μάζες των εργαζομένων, των αγροτών, των νοικοκυρών…, οι οποίοι δεν μπορούν άλλο να ανέχονται την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, τη βία και την έλλειψη δημοκρατία και προσδοκούν μία ριζική αλλαγή στην κοινωνία.

Αυτή την Κυριακή, 3 Δεκεμβρίου 2017, είχαμε μία από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία της Ονδούρας, συγκρίσιμη σε μέγεθος με εκείνη της 5ης Ιουλίου του 2009, όταν ο πρόεδρος που ανατράπηκε από το πραξικόπημα, ο Μανουέλ Σελάγια, προσπάθησε να επιστρέψει στη χώρα εν μέσω του πραξικοπήματος, το οποίο επέβαλε τον Μισελέτι ως πρόεδρο της χώρας.

Οι εκλογές αυτές χαρακτηρίστηκαν από αναρίθμητες παρατυπίες και νοθεία για να εξασφαλιστεί έτσι ο θρίαμβος του Εθνικού Κόμματος. Υπήρξε ευρεία εξαγορά ψήφων και το κυβερνών κόμμα βασίζονταν στην μεγάλη αποχή για να εξασφαλίσει την εκλογή του. Ωστόσο η συμμετοχή ήταν μαζική και η ήττα του Εθνικού Κόμματος ήταν δεδομένη. Ωστόσο, λίγες ώρες μετά το κλείσιμο των εκλογικών κέντρων, ο Χουάν Ορλάντο Ερνάντες αυτοανακηρύχθηκε νικητής, ανεξάρτητα απο τη βούληση του λαού.

Όλος ο κρατικός μηχανισμός είναι στα χέρια της ολιγαρχίας, ωστόσο, μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουν καταφέρει να επιβάλουν τον υποψήφιο τους, λόγω της αντίδρασης των μαζών. Το αποτέλεσμα των εκλογών θα κριθεί τελικά στους δρόμους.

Το Ανώτατο Εκλογικό Δικαστήριο (TSE) αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ότι ο Σαλβαδόρ Νασράλα είχε προβάδισμα 5% στην καταμέτρηση.

Την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου, το σύστημα υπολογιστών που διενεργούσε τη καταμέτρηση κατέρρευσε. Η δικαιολογία ήταν ότι ο σκληρός δίσκος ήταν υπερφορτωμένος, ένα γελοίο και απαράδεκτο επιχείρημα για μια εκλογική διαδικασία που έχει κοστίσει εκατομμύρια λεμπίρα. Όταν το σύστημα επανήλθε, ο ΧΟΕ βρέθηκε ξαφνικά μπροστά.

Ο λαός της Ονδούρας κατάλαβε αμέσως το τέχνασμα και η απάντηση ήταν μια γιγαντιαία λαϊκή εξέγερση που δεν είχε προετοιμαστεί ή συγκληθεί από καμία οργάνωση, αλλά από τοπικές ομάδες και πάνω από όλα από την αγανάκτηση του εργαζόμενου λαού που πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Η απάντηση του κράτους ήταν η σκληρή καταστολή. Είναι εμπεγμός το γεγονός ότι κατηγορούν τώρα την αντιπολίτευση για «διχασμό και βία».

Το κράτος έχει χρησιμοποιήσει δακρυγόνα ενάντια σε διαδηλώσεις και στις εργατικές γειτονιές, έχουν ανοίξει πυρ σε άοπλα πλήθη και αρκετοί έχουν σκοτωθεί. Αυτό δεν έχει σταματήσει τις διαδηλώσεις που έχουν εξαπλωθεί σε κάθε γωνιά αυτής της χώρας της Κεντρικής Αμερικής.

Η απάντηση του ΧΟΕ σε αυτό το ασταμάτητο επαναστατικό κίνημα είναι η απαγόρευση κυκλοφορίας, κατά την οποία δεν μπορεί κανείς να συναθροιστεί, να διαδηλώσει ή ακόμα και να φύγει από το σπίτι του από τις 18:00 μέχρι τις 6:00 το πρωί. Σε μία προσπάθεια τρομοκράτησης των διαδηλωτών, οι ένοπλες δυνάμεις έδρασαν με ιδιαίτερη βιαιτότητα εκείνο το βράδυ.

Συνέλαβαν περίπου 100 άτομα, υπήρχαν βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έδειχναν άγριους ξυλοδαρμούς ανθρώπων από τους στρατιώτες στους δρόμους. Ένα κορίτσι 19 χρονών, η Κίμπελη Φονσένκα, δολοφονήθηκε όταν οι στρατιώτες άνοιξαν πυρ εναντίον του πλήθους. Η σοκαριστική εικόνα του αιματοβαμμένου άψυχου κορμιού της στο δρόμο είναι μία σκηνή που απο μόνη της δείχνει το αληθινό πρόσωπο της υποτιθέμενης Δημοκρατίας της Ονδούρας.

Ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Νασράλα, καλεί, τον ΟΑΚ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ να επέμβουν για να διορθώσουν τις παρατυπίες στις εκλογές. Ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης προέρχεται από ένα κόμμα που δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα ριζοσπαστικό, ωστόσο έχει αναγκαστεί να αναφερθεί στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και έχει γίνει ένα σημείο αναφοράς μέσα απο το οποίο εκφράζεται η λαική δυσαρέσκεια. Οι εκλογές δεν κερδίθηκαν λόγω του Νασράλα, αλλά παρά τον Νασράλα. Ο λαός θα απαιτήσει τη λύση των πιεστικών προβλημάτων του μόλις καταφέρει να ανατρέψει το δικτατορικό καθεστώς. Σε μία περίοδο παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, πιστεύουμε ότι ο μόνος τρόπος για να λυθούν τα πιεστικά προβλήματα των εργαζομένων είναι με την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και τον κεντρικό και δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας. Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να χτίσουμε μία ισχυρή επαναστατική τάση που θα αγωνιστεί μέσα στο μαζικό κίνημα υπερασπιζόμενη ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα και μία εργατική δημοκρατία.

Ο Νασράλα και η ηγεσία του Κόμματος της Ελευθερίας κινούνται στα παρασκήνια του αγώνα του λαού. Το μόνο πράγμα που οργάνωσαν ήταν ένα συλλαλητήριο την επομένη των εκλογών, κατά του Aνώτατου Eκλογικού Δικαστηρίου, αλλά το ίδιο το κίνημα αναπτύχθηκε και απέκτησε μια εθνική διάσταση, με εκατοντάδες χιλιάδες αυθόρμητες ενέργειες του πληθυσμού σε ολόκληρη την χώρα. Δεν ήταν μέχρι την απαγόρευση της κυκλοφορίας κηρύχθηκε απο τον ΧΟΕ που η διεύθυνση του Libre, μέσω του Μανουέλ Σελάγια, κάλεσε για κάποιες επιμέρους δράσεις: την παραβίαση της απογόρευσης κυκλοφορίας με cacerolazos [χτυπώντας κατσαρόλες και τηγάνια].

Ο λαός της Ονδούρας βρήκε στο cacerolazo ένα τρόπο να εκδηλώσει την δυσαρέσκειά του. Η ανταπόκριση ήταν μαζική. Υπάρχουν εκείνοι που συγκρίνει το τι συνέβη την Πέμπτη το βράδυ με τον εορτασμό του νέου έτους, όσον αφορά το αριθμό των ανθρώπων στους δρόμους και το μέγεθος του θορύβου, κάτι που μας δείχνει τα μαζικά χαρακτηριστικά αυτής της διαμαρτυρίας. Ο λαός απάντησε στο βίαιο πραξικόπημα της ολιγαρχίας με μαχητικότητα, αψηφώντας την απαγόρευση της κυκλοφορίας σε κάθε εργατική συνοικία της χώρας.

Η αδυναμία του κινήματος στα πρώτα της στάδια βρίσκεται στην έλλειψη συντονισμού. Η πορεία της Κυριακής ήταν ένα σημείο αναφοράς και συνεπώς, είχε χαρακτήρα μαζικό. Οι διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε εθνικό επίπεδο στις κύριες πόλεις όπως στην Τεγκουσιγκάλπα, το Σαν Πέδρο Σούλα ή την Choluteca και άλλα σημεία. Περίπου 300.000 άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους (σε μια χώρα με πληθυσμό περίπου 9 εκατομμύρια). Είναι σαφές ότι αυτός ο αγώνας βγάζει στους δρόμους νέα στρώματα που δεν είχαν παρέμβει το 2009 (στον αγώνα κατά του πραξικοπήματος). Μεταξύ των ανθρώπων στους δρόμους υπάρχει μια αυξανόμενη περιφρόνηση του καθεστώτος και μία αμφισβήτηση του καπιταλιστικού συστήματος.

Το άτομο μπορεί να διαδραματίσει ένα ρόλο στην ιστορία. Ο Ερνάντες στην εμμονή του να διατηρήσει την εξουσία, έχει επιτείνει τις αντιφάσεις, δημιουργώντας ακόμη και δυσαρέσκεια στις τάξεις του Εθνικού Κόμματος. Αυτός δεν εκπροσωπεί τίποτα παραπάνω απο ένα μη βιώσιμο καπιταλιστικό σύστημα που έχει στην κορυφή του ένα σάπιο καθεστώς, όμως έχει και τις δικές του προσωπικές φιλοδοξίες. Η άρχουσα τάξη της Ονδούρας δεν μπορεί να εξασφαλίσει την πιο στοιχειώδη δημοκρατία και κάθε δημοκρατική κατάκτηση θα πρέπει να κατακτηθεί απο την εργατική τάξη και τους αγρότες με αγώνα..

Ο Νασράλα λέει ότι πριν από την αποτυχία του συστήματος καταμέτρησης, υπήρξε λίγο περισσότερο από το 70 τοις εκατό των καταγραφών από τα εκλογικά τμήματα και ο ίδιος βρισκόταν 117,671 ψήφους μπροστά. Μετά την πτώση του συστήματος, οι καταγραφές έδειχναν προβάδισμα του ΧΟΕ. Για να επιτευχθεί αυτό, τροφοδοτήθηκαν τα απαραίτητα στοιχεία στο σύστημα απο τα γραφεία του Εθνικού Κόμματος. Για την ολιγαρχία η Δομοκρατία είναι απλή υπόθεση: αν δεν σου αρέσουν τα αποτελέσματα, άλλαξε τα.

Εν μέσω διαμαρτυριών το TSE έκανε αποδεκτή την καταμέτρηση των παρατυπιών που αφορούν τα 1.006 από τα 12.900 εκλογικά τμήματα συνολικά. Αλλά η αντιπολίτευση απαιτεί τον έλεγχο των παρατυπιών σε 5,179 , οι οποίες προστέθηκαν μετά την πτώση του συστήματος και έχει παράσχει μια πλήρη λίστα αυτών των τμημάτων. Επιπλέον, η αντιπολίτευση ζητά μια επανάληψη της καταμέτρησης σε τρία τμήματα, όπου το επίπεδο της ψηφοφορίας ήταν πολύ πάνω από τον μέσο όρο και το εθνικό κόμμα κέρδισε. Αυτά είναι τα τμήματα στα οποία έγινε εκτεταμένη νοθεία.

Τα αιτήματα της αντιπολίτευσης είναι πραγματικά λειψά εν μέσω μίας τέτοιας εκτεταμένης νοθείας ωστόσο το ΤSE αρνείται να συμμορφωθεί ακόμα και με αυτά τα στοιχειώδη ζητήματα μίας δημοκρατικής διαδικασίας.

Μετά την κινητοποίηση της 3ης Δεκέμβρη, το TSE έσπευσε να ελέγξει παρατυπίες σε 1006 εκλογικά κέντρα, δίνοντας ένα μικρό προβάδισμα στον ΧΟΕ με 42.98 % των ψήφων, ενώ ο Νασράλα πήρε 41.39%. Ούτε η Συμμαχία Ενάντια στο Πραξικόπημα ούτε ο λαός θα αποδεχθούν αυτά τα «αποτελέσματα». Θα παλέψουν για την επανακαταμέτρηση του συνόλου των ψήφων στα εκλογικά κέντρα που έχουν υποδείξει. Ο αγώνας τους έχει προκαλέσει ήδη ρωγμές στον κρατικό μηχανισμό. Ο δικαστής του TSE, Μάρκο Ραμίνο Λόμπο, έχει επικρίνει τη διαδικασία και έχει υποστηρίξει την ανάγκη για επανακαταμέτρηση σε 5000 εκλογικά τμήματα. Το κράτος, λόγω της παρούσας δύναμης του μαζικού κινήματος, θα μπορούσε να παρατείνει τη διαδικασία περιμένωντας τις κινητοποιήσεις του κόσμου να καταλαγιάσουν.

Οι ιμπεριαλιστές θέλουν τους παραδοσιακούς ιστορικούς τους συμμάχους στην ηγεσία της Ονδούρας, ωστόσο η τεράστια απώλεια κύρους, θέτει εν αμφιβόλω την ικανότητα τους να ανακτήσουν τον έλεγχο της κατάστασης, ιδιαίτερα μετά τις γιγαντιαίες διαδηλώσεις.

Οι ιμπεριαλιστές δεν αποκλείουν επομένως το ενδεχόμενο να έρθει στη εξουσία ο Νασράλα και έτσι προσπαθούν να δέσουν τα χέρια του, έτσι ώστε αυτός να παραμείνει εντός ασφαλών ορίων. Ο ΟΑΚ ζήτησε να γίνει επανακαταμέτρηση σε περισσότερα από 5000 εκλογικά κέντρα. Ωστόσο γι’ αυτούς, παρά τη μετριοπάθεια του, ο Νασράλα δεν είναι η καλύτερη επιλογή. Φοβούνται το λαό που βρίσκεται πίσω από το Νασράλα που παλεύει όχι μόνο για να διώξει τον ΧΟΕ αλλά για να λύσει τα πιεστικά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Η μόνη εγγύηση για τη νίκη είναι οι εργάτες και οι αγρότες, μαζί με τον υπόλοιπο λαό, να συντρίψουν το καθεστώς της δικτατορίας.

Η αποφασιστικότητα των μαζών για αγώνα είχε την επίδραση του ακόμα και στις τάξεις της αστυνομίας. Ο κρατικός μηχανισμός αρχίζει να εμφανίζει ρωγμές. Στην πρωτεύουσα της Τεγκουσιγκάλπα, μια μονάδα των ΜΑΤ έχει στασιάσει, απαιτώντας υψηλότερες αμοιβές και δηλώνοντας ότι δεν είναι έτοιμοι να επιτεθούν στο λαό. Υπήρξαν απειλές από τη στρατιωτική αστυνομία να δράσει ενάντια σε άλλες μονάδες της αστυνομίας. Βλέπουμε στάσεις της αστυνομίας σε διάφορα μέρη της χώρας και έχουν υπάρξει περιπτώσεις συναδέλφωσης με το λαό. Αξιωματικοί της αστυνομίας δεν υπακούν τους διοικητές τους και θέτουν τις μονάδες τους στην διεύθυνση κατώτερων αξιωματικών.

Ο λαός της Ονδούρας έχει δείξει την επαναστατική του δυναμική. Ο αγώνας σας εμπνέει τους καταπιεσμένους. Πρέπει να εμπιστευτείτε τις δικές σας δυνάμεις και κανενός άλλου. Η ηγεσία του Libre δεν έχει προβάλει ένα σαφές σχέδιο δράσης για τις επόμενες μέρες. Η δράση στο μυαλό των μαζών είναι μια εθνική απεργία στις επόμενες ημέρες. Αλλά αυτό που χρειάζεται είναι μια πραγματική γενική απεργία, που θα παραλύσει τους χώρους εργασίας δείχνοντας την πραγματική δύναμη της εργατικής τάξης. Η ηγεσία του Libre και τα συνδικάτα πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα με τον τρόπο αυτό. Η γενική απεργία είναι μέρος της επαναστατικής παράδοσης του προλεταριάτου της Ονδούρας: πρέπει να ανακτήσουμε την κληρονομιά του κινήματος του 1954.

Η γενική απεργία πρέπει να οργανωθεί από επιτροπές αγώνα στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς, να συντονιστεί σε τοπικό και εθνικό επίπεδο με εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους. Τέτοιες επιτροπές αγώνα πρέπει επίσης να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα της αυτοάμυνας ενάντια στη βάναυση κρατική καταστολή.

Τέλος ο αγώνας για την ανάδειξη των πραγματικών αποτελεσμάτων των εκλογών πρέπει να συνδεθεί στενά με την πάλη για εργασία, συνδικαλιστικά δικαιώματα, στέγαση, εκπαίδευση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αυτά τα αιτήματα μπορούν να επιτευχθούν μόνο με την απαλλοτρίωση των 5 μεγαλύτερων οικογενειών της καπιταλιστικής ολιγαρχίας. Αυτές οι πέντε οικογένειες αντιπροσωπεύουν τον πυρήνα της το 3 τοις εκατό του πληθυσμού που ελέγχει το 40 τοις εκατό της εθνικής παραγωγής και κρατά 70 τοις εκατό του πληθυσμού σε κατάσταση φτώχειας. Οι πέντε αυτές οικογένειες βρίσκονται πίσω από το πραξικόπημα του 2009 και την τρέχουσα προσπάθεια για να ληστέψουν τους ανθρώπους της εργασίας από το δικαίωμα της ψήφου.

Ο αγώνας για τα δημοκρατικά δικαιώματα, συνεπώς, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την πάλη για την απαλλοτρίωση της ολιγαρχίας.

Η Διεθνής Μαρξιστική Τάση (ΔΜΤ) εκφράζει την πλήρη αλληλεγγύη στο λαό της Ονδούρας. Ο Αγώνας σας είναι ένα λαμπρό παράδειγμα για όλους μας και τα μάτια των συνειδητών εργατών της Λ. Αμερικής είναι στραμμένα πάνω σας. Ένας θρίαμβος του κινήματος σας θα είναι πηγή έμπνευσης για τους εργάτες όλης της ηπείρου και ολόκληρου του κόσμου. Οι σύντροφοι της ΔΜΤ στην. Ονδούρα συμμετέχουν ήδη, στο βαθμό που τους επιτρέπουν οι δυνάμεις τους, στο μαζικό κίνημα. Κάνουμε μία έκκληση για διεθνή αλληλεγγύη και για το σπάσιμο του αποκλεισμού που έχουν επιβάλει τα διεθνή ΜΜΕ για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ονδούρα. Εργάτες, νεολαίοι, ακτιβιστές, οργανώστε διαδηλώσεις στις πρεσβείες της Ονδούρας απαιτώντας το τέλος της καταπίεσης, τον σεβασμό του εκλογικού αποτελέσματος. Καταγγείλετε τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς που με τη σιωπή τους γίνονται συνένοχοι του πραξικοπήματος που προετοιμάζεται στην Ονδούρα. Ο λαός της Ονδούρας αξίζει να ζει με αξιοπρέπεια, με δουλειά, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αξιοπρεπή εκπαίδευση. Εαν αυτή η μάχη χαθεί, ο εφιάλτης θα συνεχιστεί. Οι πραξικοπηματίες δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την εξουσία, πρέπει να τους εξαναγκάσουμε να το κάνουν με την επαναστατική κινητοποίηση των μαζών.