Κιργιστάν: μια επανάσταση σε εξέλιξη

Πριν από 5 χρόνια, ο Kurmanbek Bakiyev ήρθε στην εξουσία με την λεγόμενη «επανάσταση της τουλίπας». Εξυπηρετώντας πιστά τα συμφέροντα τόσο του ξένου κεφαλαίου, όσο και της ντόπιας αστικής τάξης, «ξεζούμισε» το λαό του Κιργιστάν βάρβαρα και τον καταδίκασε στη μαζική φτώχεια και εξαθλίωση. Πέντε χρόνια μετά την εκλογή του, η εργατική τάξη του Κιργιστάν έχει ξεσηκωθεί. Ο λαός έχει γεμίσει τους δρόμους του Κιργιστάν, εισβάλλει σε κυβερνητικά κτίρια καταλαμβάνοντάς τα και συγκρούεται άφοβα με την αστυνομία. Σήμερα η κυβέρνηση του Kurmanbek Bakiyev έχει ανατραπεί και η αντιπολίτευση με ηγέτη την Roza Otunbaeva έχει πάρει την εξουσία. Πλέον είναι ξεκάθαρο, ότι η επανάσταση στο Κιργιστάν έχει ξεκινήσει.

Το χρονικό των γεγονότων

Μετά την εκλογή του ο Kurmanbek Bakiyev κήρυξε πόλεμο εναντίον της εργατικής τάξης. Η τιμή του ρεύματος αυξήθηκε κατά 170%, η θέρμανση κατά 400% και το ζεστό νερό σχεδόν διπλασιάστηκε. Η κατάρρευση της οικονομίας ήταν αναμενόμενη μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, παρά την προσωρινή ανάκαμψη λόγω του επαναπατρισμού πολλών παλιννοστούντων. Η κατάργηση της σχεδιασμένης οικονομίας οδήγησε στη βάρβαρη αναρχία του καπιταλισμού, που συνεπάγεται την κατάργηση του κοινωνικού κράτους, την αύξηση της ανεργίας, τον κατασπαραγμό κάθε δημοσίου πλούτου από τον ιμπεριαλισμό και την ντόπια αστική τάξη. Τώρα στο Κιργιστάν η ανεργία έχει φτάσει στο 18%, ο πληθωρισμός κυμαίνεται από 10% μέχρι και 33% και ο ρυθμός «ανάπτυξης» για το 2010 αναμένεται να είναι –1%!

Η αγανάκτηση και η συσσωρευμένη οργή του λαού που πλέον δεν μπορούσε να επιβιώσει, εκφράστηκε με τον πιο δυναμικό τρόπο στις 6 Απριλίου στην πόλη Τάλας όπου σε μία διαδήλωση εναντίον της ακρίβειας, ο υπουργός Εσωτερικών στην προσπάθεια του να «κατευνάσει τα πνεύματα» βρέθηκε ξυλοκοπημένος από τους διαδηλωτές οι οποίοι εισέβαλλαν στο κτίριο που στεγάζεται η κυβέρνηση. Η σπίθα του Τάλας, δεν άργησε να γίνει πυρκαγιά σε όλο το Βόρειο Κιργιστάν.

Με φόντο την αφύπνιση των μαζών και την πολιτικοοικονομική κρίση του Κιργιστάν, το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Roza Otunbaeva έγινε σημείο αναφοράς. Στο παρελθόν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα προέβαλλε ενάντια στα μέτρα, φιλολαϊκά αιτήματα όπως, την εθνικοποίηση ιδιωτικών εργοστασίων, την αποφυλάκιση αντιφρονούντων, τη μείωση των τιμών κτλ. Προέβαλλε επίσης ως μορφή αντίδρασης και πάλης τα “kurultais” (συμβούλια), που μετεξελίχθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα σε όργανα αυτό-οργάνωσης της εργατικής τάξης, σε μια μορφή εμβρυακών σοβιέτ .

Στις 7 Απριλίου είχαν προγραμματιστεί από το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα συγκεντρώσεις των «kurultais» σε πολλές πόλεις της χώρας. Μετά όμως από τα γεγονότα της 6η Απριλίου, η κυβέρνηση διέταξε την μαζική σύλληψη των ακτιβιστών της αντιπολίτευσης. Αυτή η κίνηση έκανε την κατάσταση εκρηκτική και κατέληξε στην κατάληψη του Προεδρικού Μεγάρου στην πρωτεύουσα Bishkek και στην κατάληψη διοικητικών κτιρίων της πρωτεύουσας από τους αγωνιζόμενους. Παρά την καταστολή και το γεγονός ότι άνοιξαν πυρ οι αστυνομικές δυνάμεις σκοτώνοντας 100 ανθρώπους και τραυματίζοντας πολλούς άλλους, οι αγωνιζόμενοι κατάφεραν να εκλέξουν μια νέα ηγεσία από το τοπικό «kurultai». Στις 9 το βράδυ έκαναν ανοιχτή έκκληση στον λαό του Κιργιστάν να ξεσηκωθεί.

Υπό την πίεση αυτή, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να παραιτηθεί και στην θέση της μπήκε μια προσωρινή κυβέρνηση του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, υπό την ηγεσία της Roza Otunbaeva, που πλέον έχει στον έλεγχο της το Βορρά. Στον Νότο όπου συγκεντρώνεται η αστική τάξη κατέφυγε ο Kurmanbek Bakiyev. Σήμερα ο Νότος είναι ακόμα στα χέρια των αστών.

Ο αστικός Νότος, μαζί με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ δεν θα μείνουν θεατές στην επανάσταση. Θα υπερασπιστούν τα προνόμια τους, καθώς διαθέτουν όπλα και θα τα χρησιμοποιήσουν. Με αυτά τα δεδομένα το πιο σημαντικό όπλο του λαού του Κιργιστάν είναι τα «kurultais». Ο έλεγχος της κυβέρνησης από την εργατική τάξη μέσω των «kurultais» πρέπει να διαφυλαχτεί σαν κόρη οφθαλμού και να εξαπλωθεί. Ο μόνος τρόπος για να υλοποιηθούν τα μέτρα που έχει αναγγείλει η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Roza Otunbaeva είναι να σχεδιασθεί δημοκρατικά η οικονομία υπό τον έλεγχο των «kurultais». Αν δεν αφαιρεθεί το πιο δυνατό όπλο της αστικής τάξης, η ατομική ιδιοκτησία στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, κάθε μέτρο θα μείνει μετέωρο, χωρίς ουσία.

Μπροστά στην απειλή της αντεπανάστασης, η κυβέρνηση έχει χρέος να αντιπαρατάξει τον ένοπλο λαό και την εργατική εξουσία. Ο λαός του Κιργιστάν δεν θέλει άλλες υποσχέσεις. Αν η κυβέρνηση της αντιπολίτευσης ενδώσει στις πιέσεις, ο λαός θα την ξεπεράσει και θα την αντικαταστήσει.

Το επαναστατικό παράδειγμα του Κιργιστάν μπορεί να γίνει σπίθα που θα ανάψει φωτιά σε όλον τον Καύκασο. Ας παραδειγματιστούμε από τον ηρωικό λαό του Κιργιστάν, ας δείξουμε την αλληλεγγύη μας, ας αγωνιστούμε για την χειραφέτηση της εργατικής τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τζίνα Παλαιολόγου