Greek

Παρακάτω δημοσιεύουμε τη συνέντευξη του Ζαν-Λυκ Μελανσόν, αρχηγού του αριστερού σχηματισμού «Αριστερό Μέτωπο» στη Γαλλία. Ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν συμμετείχε στις γαλλικές προεδρικές εκλογές νωρίτερα αυτή τη χρονιά και έλαβε το 11,1% των ψήφων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Μελανσόν μπορείτε να διαβάσετε τα ακόλουθα άρθρα (Ο Μελανσόν σαν υποψήφιος του Αριστερού Μετώπου- Με ποια καμπάνια και με ποιο πρόγραμμα; και το Μαζική υποστήριξη για τον Μελανσόν). Η συνέντευξη

...

Η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων κάλεσε στις 14 Νοεμβρίου Ευρωπαϊκή Ημέρα Δράσης και Αλληλεγγύης ενάντια στη λιτότητα. Η πρωτοβουλία ελήφθη από τη συνομοσπονδία συνδικάτων της Πορτογαλίας CGTP-IN, η οποία αποφάσισε να καλέσει 24ωρη γενική απεργία ενάντια στο τελευταίο πακέτο μέτρων λιτότητας που προτάθηκε από τη δεξιά κυβέρνηση του Passos de Coelho, για τον προϋπολογισμό του 2013. Στις 15 Σεπτεμβρίου η τεράστια έκρηξη θυμού που φάνηκε στις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Πορτογαλία από το 1974, ώθησε τα συνδικάτα στη λήψη αυτής της απόφασης.

Μετά το τέλος της χθεσινής μεγαλειώδους πορείας στο Ηράκλειο Κρήτης στο πλαίσιο της 48ωρης απεργίας, εργατικοί φορείς (ΠΟΕ-ΟΤΑ) και εργαζόμενοι πολίτες προχώρησαν σε κατάληψη της Περιφέρειας Κρήτης. Η κατάληψη συνεχίζεται και αποτελεί κέντρο αγώνα και δράσης. Σήμερα το απόγευμα οι καταληψίες απεύθυναν ένα συγκλονιστικό κάλεσμα που δείχνει το σωστό αγωνιστικό δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί μετά τη λήξη της 48ωρης γενικής απεργίας και αντανακλά αυθεντικά την επαναστατική διάθεση που αναπτύσσεται στους κόλπους του εργατικού κινήματος : «Όλα τα εργατικά κέντρα να κηρύξουν αύριο νέες 24ωρες και 48ωρες απεργίες!».

Ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει στη συνδιάσκεψη που θα σηματοδοτήσει τη μετεξέλιξή του σε ενιαίο κόμμα, σε μια περίοδο κατά την οποία οι εργαζόμενοι τον ωθούν ταχύτατα στην εξουσία. Το σημαντικότερο καθήκον αυτής της συνδιάσκεψης είναι να αποφασίσει τις βασικές θέσεις του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές δεν θα πρέπει να εκπονηθούν από «ειδικούς» διορισμένων επιτροπών, αλλά να είναι καρπός της δημοκρατικής θέλησης των ίδιων των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.

Το περασμένο Σάββατο 20 Οκτωβρίου, οι δρόμοι του Λονδίνου γέμισαν για μια ακόμα φορά με κόκκινες σημαίες και πανό συνδικάτων, καθώς 130.000 περίπου εργαζόμενοι απ’ όλη τη χώρα διαδήλωσαν ενάντια στις πολιτικές λιτότητας της κυβέρνησης της Βρετανίας που αποτελείται από μια συμμαχία Συντηρητικών και Φιλελευθέρων.

Ο θυμός των εργαζομένων ενάντια στο τελευταίο πακέτο περικοπών που πρότεινε η δεξιά κυβέρνηση της Πορτογαλίας, έφτασε επίσης σε στρώματα των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας. Τα τελευταία δύο χρόνια διάφορες ενώσεις στρατιωτών και στρατιωτικών είχαν ήδη εκφράσει την αντίθεσή τους στις περικοπές που αφορούσαν τους ίδιους ως άμεσα αμειβόμενους από το κράτος και είχαν οργανώσει πολλές διαμαρτυρίες. Τώρα, μια σκληρή ανακοίνωση της Εθνικής Ένωσης Αξιωματικών του Στρατού (AOFA) εξέφρασε την υποστήριξή της στις διαδηλώσεις της 15ης Σεπτεμβρίου και προειδοποίησε πως «εφόσον εξαρτάται από εμάς, ο στρατός δε θα γίνει ποτέ, μα ποτέ… εργαλείο καταπίεσης των ίδιων των πολιτών μας.»

Η μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία της Πορτογαλίας, ή σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις η μεγαλύτερη από την Πρωτομαγιά του 1974, όταν συγκεντρώθηκαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι στους δρόμους της Λισαβώνας κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Ένα τεράστιο κύμα από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, ένα εκατομμύριο συνολικά, βγήκαν στους δρόμους 40 μεγάλων και μικρών πόλεων και υπερπόντιων εδαφών της Πορτογαλίας, το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου. Αυτή ήταν η απάντηση του πορτογαλικού λαού στο τελευταίο πακέτο λιτότητας που ανακοινώθηκε από την δεξιά κυβέρνηση του Passos Coehlo στις 7 Σεπτεμβρίου.

Δεκαοκτώ χρόνια μετά το τέλος της επαίσχυντης πολιτικής του «απαρτχάιντ» από το εθνικιστικό καθεστώς του Εθνικού Κόμματος και με τη Ν. Αφρική να διανύει τη νέα περίοδο της «ελευθερίας και της δημοκρατίας», έλαβαν χώρα πριν λίγες μέρες οι βίαιες δολοφονίες 34 απεργών μεταλλωρύχων από την αστυνομία της χώρας στα ορυχεία λευκόχρυσου της πολυεθνικής εταιρείας «Λόνμιν», στην πόλη Μαρικάνα. Η συγκεκριμένη αιματηρή επιχείρηση της αστυνομίας ξύπνησε μνήμες από τη σφαγή του Σάρπβιλ το 1960 όταν οι λευκοί εξόντωναν τους «κατώτερους» μαύρους.

Η κρίση του Ευρώ μοιάζει με τη μακρόσυρτη αγωνία του θανάτου. Κάθε "κρίσιμη" σύνοδος κορυφής ακολουθείται από την επόμενη, και όλες υπόσχονται την αποφασιστική λήξη της κρίσης του Ευρώ. Οι αγορές "ηρεμούν" για λίγες ώρες ή μέρες και πέφτουν ξανά. Ο δείκτης των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων θυμίζει θερμόμετρο που καταγράφει την πορεία ενός καταδικασμένου σε θάνατο ασθενή.

Το ΚΚΕ έλαβε 4,50% από 8,48% τον Μάη, 277.179 ψήφους από 536.072 και 12 έδρες από 26. Αυτή είναι η μεγαλύτερη εκλογική ήττα του κόμματος στη Μεταπολίτευση. Η ηγεσία του ΚΚΕ με την πολιτική της «κατάφερε» το κόμμα να πέσει κάτω από το 4,54% που είχε λάβει στις εκλογές του 1993, δηλαδή δυο μόλις χρόνια περίπου μετά τη διάσπασή του, αλλά και την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και των άλλων σταλινικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, που είχε κολοσσιαία αρνητική επίδραση στο ηθικό και τη συνείδηση της εργατικής τάξη.

Τα αποτελέσματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών συνιστούν μια «εύθραυστη» πολιτική νίκη για την ελληνική άρχουσα τάξη, την ώρα που η στροφή των εργαζόμενων μαζών προς τον ΣΥΡΙΖΑ με άξονα τις μεγάλες πόλεις, την εργατική τάξη και τις πιο νεαρές και παραγωγικές ηλικίες, λαμβάνει χαρακτηριστικά χιονοστιβάδας.

Η απόπειρα τρομοκράτησης του εργαζόμενου λαού από την άρχουσα τάξη, σε μια στιγμή που εκείνος εμφανίζεται πλειοψηφικά αποφασισμένος να περιθωριοποιήσει το πολιτικό της στρατόπεδο, κλιμακώνεται. Τα υποταγμένα στο μεγάλο κεφάλαιο «ΜΜΕ», εκπέμπουν καθημερινά μια προπαγάνδα «εμφυλιοπολεμικού» τύπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται σαν ο «μεγάλος εθνικός κίνδυνος». Υποστηρίζεται ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ εκλεγεί στην κυβέρνηση, τότε αυτόματα η Ελλάδα θα γυρίσει στη δραχμή (επανειλημμένες δηλώσεις Σαμαρά, Βενιζέλου), η χώρα θα διολισθήσει στο χάος με συμμορίες μεταναστών να λυμαίνονται τις πόλεις (δηλώσεις Χρυσοχοίδη) και ο εμφύλιος πόλεμος θα είναι η βέβαιη κατάληξη για τη χώρα (δηλώσεις διευθυντή

...

Μπροστά στον πανικό της άρχουσας τάξης από την κατάρρευση των κομμάτων και των ηγεσιών της και από την ορμητική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτεται το βρώμικο και ύπουλο πρόσωπό της.

Συνεχίζουμε την τμηματική δημοσίευση της πρώτης ανάλυσης και των εκτιμήσεών μας για τα αποτελέσματα των προχθεσινών ιστορικών βουλευτικών εκλογών, που σηματοδοτούν μια νέα εποχή για τους εργαζόμενους και την Αριστερά, γεμάτη ελπίδες και προσδοκίες, αλλά και μεγάλα και σοβαρά πολιτικά καθήκοντα.