Ομιλία μέλους της συντακτικής επιτροπής της ΜΦ στη Λαϊκή Συνέλευση Πλ. Συντάγματος

Χθες το βράδυ στην Πλατεία Συντάγματος, σαν επιστέγασμα της μαζικής συγκέντρωσης των 150.000 ανθρώπων ενάντια στην ομηρία του λαού από τους τραπεζίτες και τους πολιτικούς υπηρέτες τους, έγινε η μαζικότερη Λαϊκή Συνέλευση από την έναρξη του κινήματος, με τη συμμετοχή 5.000 - 6.000 αγωνιστών. Μεταξύ των αρκετών ομιλητών, το λόγο έλαβε και το μέλος της συντακτικής επιτροπής της Μαρξιστικής Φωνής σ. Σ.Κ που έκανε την ακόλουθη τοποθέτηση:

«Συναγωνιστές – συναγωνίστριες,

1. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ - ΤΑΞΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ : Ανεξάρτητα από τα σύμβολα που επιλέγει ο κάθε ένας για να συμμετάσχει στο αγώνα, ο αγώνας είναι αντικειμενικά κοινωνικός, ταξικός. Είναι αγώνας ενάντια στους τραπεζίτες, το κεφάλαιο, τους αστούς πολιτικούς καριέρας. Όλους αυτούς δηλαδή που δημιούργησαν το χρέος και το φόρτωσαν στις δικές μας πλάτες. Εμείς δεν έχουμε τίποτα κοινό με τους έλληνες τραπεζίτες και τους βιομήχανους, αντίθετα έχουμε τα ίδια συμφέροντα με τους μετανάστες και τους ευρωπαίους εργαζόμενους και νέους, μαζί με τους οποίους κινητοποιούμαστε σήμερα. Συνεπώς ο αγώνας μας είναι αντικειμενικά διεθνιστικός.

2.  ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ : Το όπλο αυτού του κινήματος από την αρχή του είναι η μαζικότητα. Αυτή αποτελεί το καλύτερο αντίδοτο στα σχέδια καταστολής που από τώρα απεργάζεται ο κρατικός μηχανισμός, όπως συνέβη τις προηγούμενες μέρες στην Ισπανία, στη Βαρκελώνη. Χρειάζεται τώρα η επέκταση του κινήματος σε όλες τις λαϊκές γειτονιές και τους εργατικούς χώρους, με μαζικές συνελεύσεις που θα εκλέξουν επιτροπές αγώνα και θα συντονίζονται σε πανελλαδική κλίμακα.

3. ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ: η χθεσινή απόφαση της Λαϊκής Συνέλευσης για γενική πολιτική απεργία πρέπει να γίνει αντικείμενο προσοχής. Μια γενική απεργία δεν μπορεί να οργανωθεί έξω από τα συνδικάτα και τους εργατικούς χώρους, αλλά απαιτεί μάχη μέσα στα συνδικάτα και τους εργατικούς χώρους. Πάνω από όλα, μια γενική πολιτική απεργία θέτει το ζήτημα της εξουσίας και πρέπει να έχει το κίνημα μια ξεκάθαρη απάντηση για αυτό. Ποια είναι η πρόταση μας; Ποια τα κριτήρια για την πρότασή μας; στη νέα κυβέρνηση δεν πρέπει να συμμετέχουν αυτοί που διαχειρίστηκαν το σύστημα και μας οδήγησαν εδώ. Η Ν.Δ και τα άλλα δεξιά κόμματα και η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Γενικά αυτή η κυβέρνηση δεν πρέπει να αποτελείται από «προσωπικότητες» και «ειδικούς» της εξουσίας, αλλά να εκφράζει αυθεντικά τα συμφέροντα και την άμεση θέληση του εργαζόμενου λαού. Πρέπει να προέρχεται μέσα από τις δημοκρατικές μαζικές οργανώσεις του, αυτές που υπάρχουν σήμερα και αυτές που θα δημιουργηθούν μέσα στον αγώνα. Με εκπροσώπους τους που θα εκλέγονται και θα λογοδοτούν σε αυτές .

4.  ΓΙΑ ΤΗΝ «ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» : Πραγματικά ο στόχος της «άμεσης δημοκρατίας» που τίθεται είναι σωστός. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Η δημοκρατία πρέπει να πάρει συγκεκριμένο κοινωνικό, ταξικό και πολιτικό περιεχόμενο. Δεν υπάρχει καμία δημοκρατία αν δεν επεκταθεί στην οικονομία, όπου η δημοκρατία σημαίνει σήμερα εργατικό έλεγχο και κοινωνικό έλεγχο και ιδιοκτησία στις τράπεζες και σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις. Η άμεση δημοκρατία που διεκδικούμε δεν πρέπει είναι μια ουδέτερη κοινωνικά δημοκρατία, ένα σύστημα διαρκούς διαβούλευσης χωρίς πρακτικό αντίκρισμα, αλλά μια δημοκρατία των εργαζόμενων, όπου την εξουσία θα ασκεί σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής ο εργαζόμενος λαός και τα δημοκρατικά του όργανα.»

Source: Μαρξιστική Φωνή (Greece)